திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 044. குற்றம் கடிதல்
(அதிகாரம் 043. அறிவு உடைமை தொடர்ச்சி)
02. பொருள் பால்
05. அரசு இயல்
அதிகாரம் 044. குற்றம் கடிதல்
எவ்வகைக் குற்றமும், சிற்றளவும்,
வராதபடி கடிந்து விலக்குதல்
- செருக்கும், சினமும், சிறுமையும், இல்லார்
பெருக்கம், பெருமித நீர்த்து.
செருக்கு, சீற்றம், சிறுமைத்தனம்,
இல்லார் முன்னேற்றம் பெருமையது.
- இவறுலும், மாண்(பு)இறந்த மானமும், மாணா
உவகையும், ஏதம் இறைக்கு.
கருமித்தனம், பொய்மானம், இழிமகிழ்வு,
ஆள்வோர்க்கு ஆகாக் குற்றங்கள்.
- தினைத்துணைஆம் குற்றம் வரினும், பனைத்துணைஆக்
கொள்வர், பயன்தெரி வார்.
மிகச்சிறு குற்றத்தையும், பழிக்கு
நாணுவார், மிகப்பெரிதாய்க் கொள்வார்.
- குற்றமே, காக்க பொருள்ஆகக்; குற்றமே,
அற்றம் தரூஉம் பகை.
அழிவுதரும் குற்றம் என்னும்,
பகைப்பொருள், வராவாறு விலக்கு.
- வருமுன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை, எரிமுன்னர்
வைத்தூறு போலக், கெடும்.
வரும்முன், குற்றங்களைத் தடுக்காதான்
வாழ்க்கை, தீமுன் வைக்கோல்போர்.
- தன்குற்றம் நீக்கிப், பிறர்குற்றம் காண்கிற்பின்,
என்குற்றம் ஆகும் இறைக்கு?
தன்குற்றம் நீக்கிப், பிறர்குற்றத்தை
ஆட்சியன் ஆராய்ந்தால் என்குற்றம்?
- செயல்பால செய்யா(து), இவறியான் செல்வம்,
உயல்பால(து) இன்றிக், கெடும்.
செய்ய வேண்டுவன செய்யாத
கருமியின் செல்வம், அழியும்.
- ’பற்(று)உள்ளம்’ என்னும் இவறன்மை, எற்(று)உள்ளும்,
எண்ணப் படு(து)ஒன்று அன்று.
‘கருமித்தனம்’ என்னும் குற்றத்திற்கு,
ஒப்பான குற்றம், வேறுஇல்லை.
- வியவற்க, எஞ்ஞான்றும் தன்னை; நயவற்க
நன்றி பயவா வினை.
தன்னைத் தானே பாராட்டி
வியக்காதே; தீயவற்றை விரும்பாதே.
- காதல காதல், அறியாமை உய்க்கிற்பின்,
ஏதில, எதிலார் நூல்.
தன்விருப்பம் வெளிவராவாறு அடக்கி
வாழ்ந்தால், பகைப்பார் தோற்பார்.
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
(அதிகாரம் 045. பெரியாரைத் துணைக்கோடல்)
Leave a Reply