திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 041. கல்லாமை
(அதிகாரம் 040. கல்வி தொடர்ச்சி)
02. பொருள் பால்
05. அரசு இயல்
அதிகாரம் 041. கல்லாமை
கல்விஅறிவு இல்லாமையால் உண்டாகும்,
பல்வகைத் தீமைகளும், இழிவுகளும்.
- அரங்(கு)இன்றி, வட்(டு)ஆடி அற்றே, நிரம்பிய
நூல்இன்றிக், கோட்டி கொளல்.
நூல்அறிவு இல்லாது பேசுதல்,
அரங்குஇல்லாது சூதுஆடல் போல்.
- கல்லாதான், சொல்காம் உறுதல், முலைஇரண்டும்
இல்லாதாள், பெண்காம்உற்(று) அற்று.
கல்லான் பேசவிரும்புதல், மார்பகம்
இல்லாதாள் பெண்மை விரும்பல்போல்.
- கல்லா தவரும், நனிநல்லர், கற்றார்முன்,
சொல்லா(து) இருக்கப் பெறின்
கற்றார்முன் பேசாது இருக்கும்
கல்லாரும், மிகவும் நல்லாரே.
- கல்லாதான் ஒட்பம், கழிய நன்(று)ஆயினும்,
கொள்ளார், அறி(வு)உடை யார்
கல்லான் தீடீர்அறிவு, மிகநல்லதே
ஆயினும், அறிவார் கொள்ளார்.
- கல்லா ஒருவன் தகைமை, தலைப்பெய்து,
சொல்ஆடச், சோர்வு தரும்.
கல்லான்தன் அறிவுத்தகுதி, உடன்கலந்து
உரையாடச், சோர்வைத் தரும்.
- ”உளர்”என்னும், மாத்திரையர் அல்லால், பயவாக்
களர்அனையர், கல்லா தவர்.
“இருக்கிறார்” என்பதைத் தவிரக்,
கல்லார், விளையாக் களர்நிலமே.
- நுண்மாண் நுழைபுலம், இல்லான் எழில்நலம்.
மண்மாண் புனைபாவை அற்று.
நுட்பமான கூரிய அறிவுஅது
இல்லாதான், மண்பொம்மைக்கு ஒப்பு.
- நல்லார்கண் பட்ட வறுமையின், இன்னாதே,
கல்லார்கண் பட்ட திரு.
கல்வி நல்லார்தம் ஏழ்மையைவிடக்,
கல்லார்தம் செல்வம், மிகக்கொடிது.
- மேல்பிறந்தார் ஆயினும், கல்லாதார், கீழ்ப்பிறந்தும்,
கற்றார் அனைத்(து)இலர் பாடு.
படிக்காத மேலார் பிறப்பைவிடப்
படித்தார் கீழ்ப்பிறப்பே, மேல்பிறப்பு.
- விலங்கொடு, மக்கள் அனையர்; இலங்குநூல்
கற்றாரோ(டு), ஏனை யவர்.
அறநூல்கள் படித்தார், மக்கள்;
படியார், விலங்குகள் போல்வார்.
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Leave a Reply