திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 042. கேள்வி
(அதிகாரம் 041. கல்லாமை தொடர்ச்சி)
02. பொருள் பால்
05. அரசு இயல்
அதிகாரம் 042. கேள்வி
கற்றார் சொல்கேட்டு, அறியாதன
அறிதற்கு, எளிமைமிகு நல்வழி.
- செல்வத்துள் செல்வம், செவிச்செவம்; அச்செல்வம்,
செல்வத்துள் எல்லாம், தலை.
செல்வங்களுள் எல்லாம், தலைசிறந்த
செல்வம், கேள்விச் செல்வமே.
- செவிக்(கு)உண(வு) இல்லாத போழ்து, சிறிது,
வயிற்றுக்கும், ஈயப் படும்.
காதுக்குக் கேள்வி நல்உணவு
இல்லாப்போதே, வயிற்றுக்குச் சிற்றுணவு.
- செவிஉணவின் கேள்வி உடையார், அவிஉணவின்
ஆன்றாரோ(டு), ஒப்பர் நிலத்து.
காதுக்கு உணவாம் கேள்விஅறிவு
உடையார், தேவர்க்கு ஒப்புஆவார்.
0414, கற்றிலன் ஆயினும், கேட்க; அஃ(து)ஒருவற்(கு),
ஒற்கத்தின் ஊற்(று)ஆம், துணை.
கல்லாதான் ஆயினும், கேட்க;
தளர்ச்சியில் தாங்கும் துணைஅது.
- இழுக்கல் உடைஉழி, ஊற்றுக்கோல் அற்றே,
ஒழுக்கம் உடையார்வாய்ச் சொல்.
ஒழுக்கத்தார் வாய்ச்சொற்கள் வழுக்கல்
வழிகளில் ஊன்றுகோல்போல் காக்கும்.
- எனைத்(து)ஆயினும், நல்லவை கேட்க; அனைத்(து)ஆயினும்,
ஆன்ற பெருமை தரும்.
எவ்வளவு சிறிதுஆயினும், நல்லவை
கேட்டல் நிறைபெருமை தரும்.
- பிழைத்(து)உணர்ந்தும், பேதைமை சொல்லார், இழைத்(து)உணர்ந்(து),
ஈண்டிய கேள்வி யவர்.
ஆய்ந்துஉணர் கேள்வியார், தவற
உணரினும், அறியாமையை உணர்த்தார்.
- கேட்பினும், கேளாத் தகையதே, கேள்வியால்,
தோட்கப் படாத செவி.
கேள்வி அறிவால், துளைக்கப்படாக்
காதுகள், செவிட்டுக் காதுகளே.
- நுணங்கிய கேள்வியர் அல்லார், வணங்கிய
வாயினர் ஆதல், அரிது.
நுண்அறிவுக் கேள்வியாரே, பணிவான
வண்இன் சொற்களைச் சொல்வார்.
- செவியின் சுவைஉணரா, வாய்உணர்வின் மாக்கள்,
அவியினும், வாழினும், என்?
கேள்விச்சுவை உணராத, வாய்ச்சுவையார்,
வாழ்ந்தாலும், செத்தாலும் என்ன?
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Leave a Reply