திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 038. ஊழ்
(அதிகாரம் 037. அவா அறுத்தல் தொடர்ச்சி)
01. அறத்துப் பால்
04. ஊழ் இயல்
அதிகாரம் 038. ஊழ்
உலக இயற்கை முறைமைகளை,
உணர்ந்து, தக்கபடி நடத்தல்ஆம்.
- ஆ(கு)ஊழால், தோன்றும் அசை(வு)இன்மை; கைப்பொருள்,
போ(கு)ஊழால் தோன்றும் மடி.
ஆகுசூழல் ஊக்கத்தால், பொருள்ஆம்;
போகுசூழல் சோம்பலால் பொருள்போம்.
- பேதைப் படுக்கும், இழ(வு)ஊழ்; அறி(வு)அகற்றும்,
ஆகல்ஊழ் உற்றக் கடை.
அழிவுச் சூழலில் அறியாமைஆம்
ஆக்கச் சூழலில் அறிவுஆம்.
- நுண்ணிய நூல்பல கற்பினும், மற்றும்,தன்
உண்மை அறிவே மிகும்.
நுண்நூல்கள் கற்றார்க்கும் அவர்தம்
உண்மையான அறிவே மேலோங்கும்.
- இருவே(று), உலகத்(து) இயற்கை; திருவேறு,
தெள்ளியர் ஆதலும் வேறு.
உலகத்[து] இயற்கை, இருவகை;
செல்வமும், அறிவும் வேறுவேறு.
- நல்லவை எல்லாம் தீயஆம்; தீயவும்
நல்லஆம், செல்வம் செயற்கு.
செல்வம் செய்யும்போது, நல்லவை
தீயஆகும்; தீய நல்லஆகும்.
- பரியினும், ஆகாஆம் பால்அல்ல; உய்த்துச்
சொரியினும், போகா தம.
இயற்கைக்[கு] எதிரானதை ஆக்கல்,
உடன்பட்டதைப் போக்கல் முடியாது.
- வகுத்தான் வகுத்த வகைஅல்லால், கோடி
தொகுத்தார்க்கும், துய்த்தல் அரிது.
கோடிகள் இருந்தாலும் இயல்புக்[கு]
ஏற்பத்தான், நுகரவும் முடியும்.
- துறப்பார்மன், துப்புர(வு) இல்லார்? உறல்பால,
ஊட்டா கழியும் எனின்.
நுகர்தற்குப் பொருள்கள் கிடைக்காத
போதுதான், துறப்பரோ சிலர்?
- நன்(று)ஆம்கால், நல்லஆக் காண்பவர், அன்(று)ஆம்கால்,
அல்லல் படுவ(து) எவன்?
நல்லவை ஆம்போது இன்புறல்,
தீயவை ஆம்போது துன்புறல் ஏன்?
- ஊழின் பெருவலி யாஉள? மற்(று)ஒன்று
சூழினும், தான்முந்(து) உறும்.
ஊழ்போல் வலியன உளவோ?
முந்துவதை, அஃது முந்தும்.
-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Leave a Reply