திருக்குறள் அறுசொல் உரை – 079. நட்பு : வெ. அரங்கராசன்
(அதிகாரம் 078. படைச் செருக்கு தொடர்ச்சி)
02. பொருள் பால்
11. நட்பு இயல்
அதிகாரம் 079. நட்பு
இணைஇலா நலம்தரும் துணையாக
விளங்கும் வளர்நட்பின் இலக்கனம்.
- செயற்(கு)அரிய யாஉள நட்பின்? அதுபோல்,
வினைக்(கு)அரிய யாஉள காப்பு?
நட்புபோல் அரியதோர் நல்உறவும்,
பாதுகாப்பும், வேறு எவை?
- நிறைநீர, நீரவர் கேண்மை; பிறைமதிப்
பின்நீர, பேதையார் நட்பு.
அறிஞரின் நட்பு, வளர்பிறை;
அறிவிலியின் நட்பு தேய்பிறை.
- நவில்தொறும் நூல்நயம் போலும், பயில்தொறும்
பண்(பு)உடை யாளர் தொடர்பு.
படிக்கும்தோறும் நூலும், பழகும்தோறும்
பண்பாளர் நட்பும், இன்பம்.
- நகுதல் பொருட்(டு)அன்று, நட்டல்; மிகுதிக்கண்,
மேற்சென்(று) இடித்தல் பொருட்டு.
சிரித்துப் பழகமட்டுமா நட்பு….?
தவறும் போது கண்டிக்கவும்தான்.
- புணர்ச்சி பழகுதல் வேண்டா, உணர்ச்சிதான்,
நட்(பு)ஆம் கிழமை தரும்.
தொட்டுப் பழகுவதைவிட, ஒத்த
உணர்வே, நட்புஉரிமை தரும்.
- முகநக நட்பது, நட்(பு)அன்று; நெஞ்சத்(து)
அகநக நட்பது, நட்பு.
முகமலர்ச்சி நட்பைவிட, உள்மன
மலர்ச்சி நட்பே, மெய்ந்நட்பு.
- அழிவின் அவைநீக்கி, ஆ(று)உய்த்(து), அழிவின்கண்
அல்லல் உழப்ப(து)ஆம், நட்பு.
கேடுநீக்கி, நல்வழிப்படுத்தித், துன்பத்தில்,
தானும் துன்புறுவான், நண்பன்.
- உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல, ஆங்கே
இடுக்கண் களைவ(து)ஆம் நட்பு.
உடைஇழந்தான் கைபோல், உயர்நட்பும்,
நண்பன் துயரை உடன்நீக்கும்.
- நட்பிற்கு வீற்(று)இருக்கை யா(து)?எனின், கொட்(பு)இன்றி,
ஒல்லும்வாய் ஊன்றும் நிலை.
நட்பிற்கு உயர்இருக்கை, மாறுபடாது
முடிந்தவரை தாங்கும் நிலை.
- “இனையர் இவர்எமக்(கு), இன்னம்யாம்” என்று
புனையினும், புல்என்னும் நட்பு.
“இவர்இன்னார், நான்இன்னான்” என்ற
பிரிப்புச்சொல் நட்புக்குச் சிறுமை.
பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Leave a Reply