திருக்குறள் அறுசொல் உரை : 126. நிறை அழிதல் : வெ. அரங்கராசன்
(திருக்குறள் அறுசொல் உரை; 125. நெஞ்சொடு கிளத்தல் தொடர்ச்சி)
திருக்குறள் அறுசொல் உரை
3. காமத்துப் பால்
15. கற்பு இயல்
126. நிறை அழிதல்
மனத்துயரை அடக்க முடியாமல்,
தலைவி வாய்விட்டுப் புலம்புதல்.
(01-10 தலைவி சொல்லியவை)
- காமக் கணிச்சி உடைக்கும், நிறைஎன்னும்
நாணுத்தாழ் வீழ்த்த கதவு.
நாணத்தாழ்ப்பாள் கொண்ட கற்புக்கதவைக்,
காதல்எனும் கோடரி உடைக்கும்.
- காமம்என ஒன்றோ? கண்இன்(று),என் நெஞ்சத்தை,
யாமத்தும் ஆளும் தொழில்.
இரக்கம்இலாக் காதல், என்நெஞ்சை,
நள்ளிரவிலும் அடக்கி ஆளும்.
- மறைப்பேன்மன் காமத்தை யானோ? குறிப்(பு)இன்றித்,
தும்மல்போல் தோன்றி விடும்.
எப்படித்தான் காதலை மறைப்னோ?
தும்மல் போலத் தோன்றுதே!
- “நிறைஉடையேன்” என்பேன்மன் யானோ,என் காமம்
மறைஇறந்து மன்று படும்.
“உறுதியேன்” என்றாலும், என்காதல்
ஒளியாது, ஊரெல்லாம் உலாவுதே!
- செற்றார்பின் செல்லாப் பெரும்தகைமை, காமநோய்
உற்றார் அறிவ(து)ஒன்(று) அன்று.
வெறுத்தார்பின் செல்லா மனஉணர்வை,
காதல் துயரத்தார், அறியார்.
- செற்றவர் பின்சேறல் வேண்டி, அளித்(து)அரோ!
எற்(று)என்னை உற்ற துயர்.
வெறுத்தார்பின் செல்ல விரும்பும்
என்துயரம், ஐயோ! கொடியது.
- நாண்என ஒன்றோ? அறியலம், காமத்தால்
பேணியார் பெட்ப செயின்.
காதலர் விரும்பியபடி நடக்கும்
போது நாணத்தை அறியோம்.
- பல்மாயக் கள்வன் பணிமொழி அன்றோ?நம்
பெண்மை உடைக்கும் படை.
மாயம் செய்காதலர்தம் பணிவுச்சொல்
என்பெண்மையை உடைக்கும் கருவி.
- “புலப்பல்” எனச்சென்றேன்; புல்லினேன், நெஞ்சம்
கலத்தல் உறுவது கண்டு.
ஊடல் கொள்ளத்தான் சென்றேன்;
கூடியது நெஞ்சம்; கூடினேன்.
- நிணம்தீயில் இட்(டு)அன்ன நெஞ்சினார்க்கு உண்டோ,
புணர்ந்(து)ஊடி நிற்பேம் எனல்?
தீயில் கொழுப்பாய் உருகுவார்க்கு,
கூடிப்,பின் ஊடத்தான் முடியுமா?
பேரா.வெ.அரங்கராசன்
Leave a Reply